အပူဒဏ္နွင့္ အေအးဒဏ္ ၊ ဆီးနွင္းဒဏ္ နွင္ ့ ေလစိမ္းဒဏ္ တို႔ကို ၾကံ့ၾကံ့ ခံျပီးေနေလသည္။
ရုပ္ခႏၶာနွင့္ နာမ္ခႏၶာေပါင္းစပ္ထားေသာ လူ႔ခႏၶာ ၊ နင္ ဟာ ငါ ၊ ငါ ဟာ နင္ လို႔ သံေယာဇဥ္ စကားေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ဘဲ လကၡံ ယံုၾကည္ထားပါေသာ္လည္း တသားတည္းဆိုတာ မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ..... နားမလည္ မသိတတ္ေသာ အရြယ္က ေဒါသေတြ ၊ မာနေတြေၾကာင့္သာ ပူပန္ေလာင္ကၽြမ္းရတတ္သည္ ဟု ထင္ခဲ့မိသည္ ၊ အမုန္းတရားေတြေၾကာင့္သာ ေသာက ရတတ္သည္ဟု ထင္ခဲ့မိသည္ ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္ ေအးျမေသာ အေနွာင္အဖဲြ႔ မႈဟု ထင္မိခဲ့သမွ် အရာအားလံုး သည္လည္း ပူပန္ေလာင္ကၽြမ္းေစသည္ ။ ကာမဂုဏ္ဆိုတဲ့ နယ္ပယ္ဟာ အလြန္က်ယ္၀န္းသည္ ကာမဂုဏ္၌ ျငိတြယ္ေသာ အရာ ဆိုတာလည္း ေကာင္းျမတ္ေသာ စည္းစိမ္ ၌သာ နွစ္သက္ တက္မက္စြဲလမ္းသည္ မဟုတ္ပါ ။ ဘာမွ် မဟုတ္ေသာ အ၀တ္စုတ္ ၊ တဲအိမ္ပ်က္ တို႔မွ လည္း မခဲြနိူင္မခြြာရက္စဲြလမ္းေနသူေတြ လည္းအမ်ားၾကီးရွိပါသည္ ။ စၾကၤာ၀ေတးမင္း စည္းစိမ္ ၊ သိၾကားမင္းစည္းစိမ္ မွ စ ေလာကီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာအမ်ိဳးမ်ိဳး ခံစားရေသာ္လည္း ထိုစည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ဆုိသည္ အရိုးဖ်ား၌ကပ္ေနေသာ အသားစကေလး ပမာ အေတာ္ၾကီး ကိုက္နိူင္ဖဲ့နိူင္နိူင္မွ အခ်ိဳရည္အနည္းငယ္ထြက္ရံုသာရွိေပသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ဟာ မေကာင္းမႈေရွာင္ ၊ ေကာင္မႈေဆာင္ ၊ စိတ္ကုိ ျဖဴစင္ေအာင္ထားရမည္ ။ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္ကို လက္ကိုင္ထားျပီး အရာအားလံုးကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမည္ ။ ဘာဘဲေျပာေျပာ ၊ ဘာဘဲေတြးေတြး ၊ ဘာဘဲ လုပ္လုုပ္ ၊ ဒီအခ်က္သံုးခ်က္နဲ႔ဘဲ မွတ္ေက်ာက္တင္ရမွာပါဘဲ ၊ ဒါေလာက္ကေတာ့ ဒို႔ငယ္ငယ္ေလး ကတဲက အလြတ္က်က္သိထားျပီးသား ဆိုေပမဲ့ အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ စြာ လြယ္လြယ္ ေတြးျပီးေမ့ေပ်ာက္ပစ္ရန္ နွေျမာ လွ၏ ၊ စာေရးသူေရာ ၊ စာဖတ္သူ ခ်စ္မိတ္ေဆြေရာ မေကာင္းမႈ မွန္သမွ် ကို တကယ္ဘဲ့ ေရွာင္နိူင္ခဲ့ ျပီးျပီလား ? ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ေတြ ကိုေရာ ဘယ္ေလာက္လုပ္ခဲ့ၾကျပီးျပီလဲ ? မိမိရင္တြင္းမွာ ဘယ္သူမွ မျမင္နိူင္ဘူးဟု ထင္၍ ျဖဴစင္ေအာင္ စိတ္ကို ထားခဲ့ၾကသည္မွာလည္း အျဖဴစစ္စစ္လား ? အျဖဴညစ္ညစ္လား ? .................
လူဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ဖို ႔ အေရးၾကီးဆံုးပါ ။ ကိုယ့္ရဲ့ေကာင္းမြန္တဲ့ အနာဂါတ္အတြက္ တစ္ျခားသူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ကို မွီခိုအားျပဳ စရာ မလိုပါဘူး ၊ ကိုယ့္ရဲ့ အနာဂါတ္ေကာင္းဖို႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဆိုးဖို႔ဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တဦးတည္းကဘဲ စီမံဖန္တည္းနိူင္သည္မဟုတ္ပါလား ။... တခါတေလ တခ်ိဳေသာ သူမ်ားဟာ နားစြန္နားဖ်ားၾကားရတာကိုဘဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ပစ္လိုက္တာဟာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို မ်က္စိစံုမိတ္ ခုန္ခ်လိုက္တာထက္ ပိုဆိုး၀ါးတာကိုေတာ့ မေတြးတတ္ၾကဘူး ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။ မိမိရဲ့ ဒုကၡနဲ႔ သုခ ကို ခံစားစံစားဖို႔အတြက္လညး္ မိမိတစ္ဦးတည္းသား လွ်င္ တာ၀န္ရွိတယ္လို ့ နားလည္ ရမွာပါဘဲ ၊ ဒီလိုနားလည္ လိုက္တဲ့အခါ မွာ ခ်မ္းသား မႈ ကို သာ စံံစားရျပီး ဆင္းရဲမႈ ကို မခံစားရေအာင္ ကိုယ့္ရဲ့ အနာဂါတ္ကို ကိုယ္က ပံုသြင္းနိူင္တယ္ဆိုတာကို နားလည္သြားမွာပါဘဲ နားလည္းသြားတာနဲ႔အမွ် ၊ ပူေလာင္စပ္ခါးတဲ့ အက်ိဳးေတြကိုေပးမဲ့ အရာေတြကို လည္း မလုပ္ဘဲေရွာင္ဖို႔ျဖစ္လာေလသည္ ။ ..
စာေရးသူလည္း အခု စာေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ျပန္စဥ္းစားသည္ တျခား တခ်ိန္ေတြမွာ စဥ္းစားရင္ မည္သို႔မည္ပံု အေျဖထြက္မည္မသိပါ ။ အလတ္တေလာအခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တခု အတြင္းမွာေတာ့ ပူေလာင္မႈ အေပါင္းမွ လြတ္ကင္းေသာ ျငိမ္းေအးမႈ ကိုသာ တမ္းတေနမိသည္ ။ တိပိဋကဓရ (ေယာ) ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ့ ၾသ၀ါဒမွာစကားမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္"ကမၼ"ကိုပရမ္းမတာ သံုးခ်ေနၾကသမွ် ခံစားခြင့္"ကမၼဖလ" ေတြဟာလည္း ပရမ္းပတာပဲ ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရဦးမွာဘဲ လို႔ မိန္႔ဆိုခဲ့ပါသည္ ။ မိမိဘ၀မွာ မိမိသာလွ်င္ ျပႆနာမ်ိဳးစံုကို ေျဖရွင္းရသည္ ။ ဘယ္လိုျပႆနာမ်ိဳးနဲ႔ဘဲ ၾကံဳၾကံဳ တရားသေဘာနဲ႔ေျဖရွင္းနိူင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားရပါသည္ ၊ တခ်ိဳျပႆနာေတြကို ဒါနဆိုတဲ့ ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျပီးေျဖရွင္းရျပီးေတာ့၊ တခ်ိဳ႔ ျပႆနာေတြကို ေမတၱာဆိုတဲ့ သနားဂရုဏာျခင္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါသည္ ၊ တခ်ိဳ႔ျပႆနာေတြကို ဥေပကၡာနဲ႔ ေျဖရွင္းျပီး ၊ တခ်ိဳ႔ျပႆနာေတြကို သည္းခံျခင္းနဲ႔ေျဖရွင္းရပါသည္ ၊ တခ်ိဳ႔ျပႆနာေတြကို ေတာ့ သည္းခံတာမဟုတ္ဘဲ တံုဏွိဘာေ၀ ဆိတ္ဆိတ္ေနျပီး ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာဘဲ ေျဖရွင္းပစ္လိုက္ရပါသည္ ။ တခ်ိဳ႔ျပႆနာေတြကို သစၥာဆိုျပီးေျဖရွင္းသလို တခ်ိဳ႔ျပႆနာေတြကို ၀ိပႆနာ သေဘာတရားနဲ႔ေျဖရွင္းရပါသည္ ။... ဘယ္အရာမဆို တစ္သက္မွတ္တည္းမဟုတ္ဘဲ ဘ၀ေပါင္းစံုကေနျပီးေတာ့ ဘ၀ ကိုခံစားတတ္ဖို႔ အလွည့္အေျပာင္းတခုနဲ႔ တခုအၾကား ၊ ကိုယ့္ရဲ့တေနတာ တေန႔တာအတြက္ ေန႕ရက္မ်ား ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေၾကနပ္နွစ္သက္တဲ့ အေရာင္ေလးျခယ္သတတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္ ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ အျပင္ဘက္မွ အရိုးတံက်ဲက်ဲ သစ္ပင္ဟာ က်ေရာက္လာေသာ အေအးဒဏ္ နဲ႔ အပူဒဏ္ ၊ ေဆာင္းဒဏ္နဲ႕ ေလဒဏ္ ကို ခံေနေလျပီ ။ အခ်ိန္ကာလ ေျပာင္းလြဲလာသည္နွင့္အမွ် မၾကာခင္ အခ်ိန္ေလးမွာ အဖူး၊ အညႊတ္ ၊ ေလးေတြေ၀ေ၀ဆာလို႔ ထြက္လာပါေပအံုးမည္ ။
ပိုစ္မတင္ျဖစ္တာၾကာေနေပမယ့္ ပံုမွန္လာေရာက္လည္ပတ္ေသာဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားကို အခါမျပတ္ေမတၱာေရးေအးသြန္းျဖန္းေနတာကေတာ့ ေနစဥ္နွစ္အမွ်ပါလို ဒီေနရာမွ အမွန္စကားကို ဖြင့္ဟ လိုက္ပါရေစ~~~~~~~~~~~~
ေမတၱာျဖင့္ ေရႊၾကာ
0 ဓမၼဒါန:
Post a Comment