ရြာ၀င္လမ္းက ေရႊၾကာပန္း

ၾကာအင္းရြာသည္ ထား၀ယ္ျမိဳ႔ မွ ျမိတ္ျမိဳ႔သိုသြားရာ ဟိုင္းေ၀း လမ္းမၾကီးရဲ့ ရြာတန္းတေလွ်ာက္ထဲမွာ ရြာကေလး တစ္ရြာျဖစ္သည္။
ထား၀ယ္ျမိဳ႔ရဲ့ အဆံုး သရက္ေခ်ာင္းျမိဳ႔ရဲ့ အစ ရြာမွာ ေညာင္ဇင္ရြာျဖစ္ျပီး ထိုရြာမွ အေရွ့စူးစူး သို႔ ၁ မိုင္ေလာက္၀င္လွ်င္ ၾကာအင္းရြာသ႔ိုေရာက္ျပီ။
ရြာ၀င္လမ္းတေလွ်ာက္မွာ သာယာၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ထန္းပင္အဆင့္ဆင့္ တင့္တင့္တယ္တယ္ ရွိေနၾကသည္ ။ စပါးခင္းစိမ္းစိမ္းနဲ႔ လမ္းေဘး တဖက္တခ်က္ေရအိုင္မ်ားမွာ ေဗဒါပင္ႏွင့္ ၾကာျဖဴ ၊ ၾကာညိဳမ်ား ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေနသည္မွာ ရြာ၀င္လမ္း ရဲ့ က်က္သေရပင္ျဖစ္သည္ ။မိမိ ငယ္စဥ္က ၾကာအင္းရြာတြင္ မူလတန္းမွ်သာ ဖြင့္လင့္ထားသျဖင့္ အလယ္တန္းနွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း ဖြင့္လင့္ထားေသာ ေညာင္ဇင္ရြာ သို႔ ေနစဥ္ ေက်ာင္းတက္ရန္ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့ေသာ လမ္းပင္ျဖစ္သည္ ။ ၾကာပန္းသည္ ရႊံ႔ ႏြံ ထဲမွာ ေပါက္ဖြါးလာေပမယ့္ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္း သင္းရနံ႔ ေမႊးၾကိဳင္ေသာ ပန္းမ်ိဳး ပင္ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ ။ ပန္းတကာပန္းတို႔အနက္မိမိနွစ္သက္ဆံုးပန္းမွာ ၾကာပန္းျဖစ္သည္ ။
ဘုရားေလာင္းေတာ္၏ မိခင္ျဖစ္ေသာ မာယာေဒ၀ီ သည္ ေရႊထမ္းစင္မွ ဆင္းသက္၍ အင္းၾကင္းခက္ ကို ဆြဲကိုင္စဥ္ ဘုရားေလာင္းေတာ္ကို ဖြါးျမင္သည္ ။ထိုအခ်ိန္က မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ -ခု ( ဘီ-စီ ၆၂၃ ) ကဆုန္လျပည့္ ေသာၾကာေန႔ ပင္ျဖစ္သည္ ။ ဘုရားေလာင္းေတာ္သည္ ဖြါးလွ်င္ ဖြါးခ်င္း ပင္ မတ္တတ္ရပ္ကါ ခုႏွစ္ ဖ၀ါးလွမ္းသြားျပီးလွ်င္ `` ငါသည္ တစ္ေလာက လံုးထက္ ျမတ္ ၏ `` ဟု ၾကံဳး၀ါးသည္ ၊ လွမ္းတိုင္း လွမ္းတိုင္းေသာ ေျခဖ၀ါး ေအာက္မွာ ပဒုမၼာ ေရြၾကာပန္း သည္ လည္း ပြင့္ ကါ ခံခဲ့သည္ ။ မိမိသည္ ယၡဳ အခါ ငယ္စဥ္က ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့ေသာ ရြာလမ္းနွင့္ ေမြးရပ္ဇာတိ ကို ေ၀းကြာေနခဲ့ျပီ။

လူဆိုတာကိုယ္ရခဲ့တဲ့အ၀ိုင္းအ၀န္းထဲမွာကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ႏိူင္ဖို႔ၾကိဳးစားၾကသည္ ၊ ၾကိဳးစားရင္းနဲ႔ပဲ ဘ၀ နိဂုံုးခ်ဳပ္ၾကရ သည္ ၊ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ မ်ားမ်ား လုပ္ခြင့္ရရင္ ေက်နပ္စရာျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ .။ကိုယ့္ဘ၀ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုမွာ ပံုေဖၚ လုပ္ကိုင္ၾကတာဟာ ႏုလံုးသားကို တည္မွီတဲ့ အေတြး အၾကံ ``မေနာကံ`` ႏႈတ္ကေျပာဆိုတဲ့ `` ၀စီကံ`` ကိုယ္နဲ႔ လႈပ္ရွား လုပ္ကိုင္တဲ့ `` ကာယာကံ`` ဒီသံုးမ်ိဳးဘဲ ရွိသည္ ။ ေလာကၾကီးမွာ အာဏာ ၊ ေငြ ၊ ဂုဏ္ တင္ရွိသည္ မဟုတ္ပါ အင္မတန္ သိမ္ေမြ႔ျပီးမျမင္နိူင္တဲ့ေစတနာ၊ ေမတၱာဆိုတာလည္း ရွိေသးသည္၊ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည္ .... သားသၼီးမ်ားကို ရင္ႏွင့္ လြယ္ျပီး ရင္ေသြးအျဖစ္နဲ႔ ေမြးဖြါးျပဳစုေပးတဲ့ မိဘမ်ားနွင့္ ရင္ႏွစ္အျဖစ္ေမြးဖြါးေပးၾကတဲ့ ဆရာသမားမ်ား လည္း... လူ႔ဘ၀ေရာက္လာသူတိုင္းကိုပင္ ဗီဇပါရမီဓါတ္ခံ အစြမ္းရွိသေလာက္ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ လူရာ၀င္ေအာင္ အစေတြကို ေဖၚထုတ္ျပသ ေမြးဖြါးေပးၾက သည္ျဖစ္လို႔ ဘ၀ရဲ႔ ေအာင္ျမင္ၾကီးပါြးေရးမွာရာနဳန္းျပည့္ အေရးပါတဲ့ ပ၀တၱိ မိဘရင္းမ်ားပဲျဖစ္တယ္လို႔ မိန္ဆိုထားပါသည္ ။ ... ( သံယုတ္ ကလ်ာဏ မိတၱသုတ္) အဖြင္မွာ... ရင္နွစ္အျဖစ္နဲ႔ ေမြးဖြါးေပးတဲ့ မိဘ .. ဆရာသမားမ်ားဆိုတာ တပည့္သားသၼီး မ်ားကို ႏုလံုးသား မွာရွိတဲ့ ေမတၱာ ဂ႐ုဏ ေစတနာ မ်ားနဲ႔ လံု႔လ၀ီရိယ တို႔ရဲ့ လွဳံေဆာ္မွဳ ႔ မွာ သေႏၶတည္ျပီး ႏုတ္ (ခံတြင္း) က ေန ျမြတ္ဟေျပာဆိုေမြးဖြါးေပးၾကတဲ့မိဘမ်ားပင္ျဖစ္လို႔ ဇာတိမိဘမ်ားနွင့္ ထပ္တူေက်းဇူးၾကီးမားၾကတဲ့ ပ၀တၱိမိဘမ်ား ပဲျဖစ္သည္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘုရားနဲ႔ တစ္ဂိုဏ္းတည္း ထားတဲ့ အနႏၱငါးပါး ကို သတ္မွတ္ေရတြက္ရာမွာ မိဘမ်ား နဲ႔ ဆရာသမား တို႔ကို တစ္တန္းတည္းထား ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဒီလို ဆရာသမား တို႔က ႏွလံုးနဲ႔ လြယ္ျပီး ခံတြင္းက ေမြးဖြားျမင္ျခင္းကို ခံယူတဲ့ သားသၼီးမ်ား( ဥေရ၀သိတြာ မုခေတာဇာတာ ) အသိပညာ အတတ္ပညာတို႔နဲ႔ အတူ ကိုယ္က်င့္တရား မ်ားပါ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာတဲ့အတြက္ တကယ္အမ်ိဳးေကာင္းသားသၼီး ဆိုတဲ့ `` ဇာတိကုလ ပုတၱ`` ထက္လည္း သာလြန္ျမင္ျမတ္ ပါတယ္ လို႔.....ဆိုထားပါသည္ ။။

မိမိသည္ ရတနာမာရ္ေအာင္သီလရွင္ စာသင္တိုက္မွာ ေနခဲ့စဥ္က တစ္ပတ္တခါ ဥပုသ္ေန႔တိုင္း ဆရာၾကီး ေဒၚ၀ိဟာရီ က ၾသ၀ါဒ မိန္႔ဆိုခဲ့ပါသည္ ။ မိမိ အေရွ့က သီလရွင္ အစ္မဆရာေလးမ်ားသည္ မိမိ ရည္မွန္းထားတဲ့ အတိုင္းအတာထိ သင္ယူျပီး တျခားစာသင္တိုက္သို႔သြားေရာက္ ပညာသင္ယူလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထား ျပီးထြက္ခြါ သြားသည့္အခ်ိန္ မွာ ဆရာၾကီးေဒၚ၀ိဟာရီ သည္ ~ဤသို႔မိန္ဆိုခဲ့ဘူးသည္ ---- ဆရာသမား ဆိုတာကေတာ့ ဘဲဥေတြ ကို သားေပါက္ေအာင္ ရင္ေငြ႔ေပးရတဲ့ ၾကက္မိခင္ၾကီးလိုပါပဲေလ.. အေတာင္ အလက္ေပါက္လာတဲ့ အထိေတာ့ ကိုယ္က ကိုယ့္ရင္ေသြးလို သေဘာထားျပီး ၀ပ္ေပးတာေပါ့ အေတာင္အလက္စံုလာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတို႔က သူတို႔ ဗီဇ အတိုင္း ေရထဲ ကူးေနၾကတာကို ပဲ ကုန္းေပၚက မိခင္ကေေတာ့ ရင္တမမနဲ႔ ေရထဲမွာ နစ္မြန္းမ်ား သြားမလားဟဲ့ ဆိုတဲ့ ပူပန္စိတ္ေသာကေတာ့ ရွိေနတာပဲ ၊ ရင္ေသြးပင္ မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ကုိယ္၀ပ္ေပးထားရတယ္ဆိုတဲ့ ရင္ႏွစ္ေမတၱာတရား ကေတာ့ ၾကီးမားတာပဲ တို႔ ဆရာသမားမ်ားဟာ အဲသလိုပါဘဲ ၊ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္တပည့္မေလးေတြ သူတို႔ ဗီဇ ဓါတ္ခံအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ၾကလို႔ ေအာင္ျမင္မႈ ရေနၾကတာကို ပဲ ေက်နပ္ ၀မ္းသာ မိတာပါ ဘဲ့ ။ ဒါေပမယ့္ ၾကက္မိခင္ၾကီးလိုေပါ့ ကိုယ္က ေရဆိုတာ နစ္တတ္တယ္ဆိုတာကို သိထားတာကိုး ကိုယ့္တပည့္မေလးေတြ အခုလို ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေရထဲ မွာ ေမႊ႔ေလွ်ာ္ေနတာကိုလည္း ရင္တမမဘဲ ၊ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေရဆိိုတာ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ကူးတတ္ရင္ မနစ္နူိင္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ၾကာေတာ့ ေအးေတာ့ ပတ္တတ္ သမို႔လား .. သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ားနဲ႔ ပစၥည္းေလးပါးဆိုတာက သစ္ပင္နဲ႔ ေရလိုဘဲ့ ။။ ေရမရွိရင္ လဲ ရွင္သန္ဖို႔ရာမလြယ္သလို ၊ ေရေတြမ်ားျပီး ၀တ္ေနျပန္ရင္လဲ ဒီသစ္ပင္ အေအးမိလို႔ အျမစ္ပုတ္ျပီး ေသတတ္တာမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္တာကိုး ဒါေတြကို ေတြးျပီး စိုးရိမ္မိတာဘဲ ့ ပစၥည္းေလးပါးတို႔ ဒကာ ဒကာမ မ်ားဆက္ဆံေရးတို႔နဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ေရကူး ကၽြမ္းက်င္တဲ့ သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ လို႔ မိန္ဆိုခဲ့ဘူးပါသည္ ။ ဆရာသမားရဲ႔ ေမတၱာ ေစတနာ သည္ အလြန္ၾကီးမားေပေၾကာင္း .. မိမိ သည္ ဆရာသမားနဲ႔ ေ၀းရာေနရာမွာ ေနခ်ိန္မွာပင္ ပို၍ပို၍ နားလည္လာေပသည္ ။ အခုဆို ဒီႏိူင္ငံ ရဲ့ရာသီဥတု သည္ ေဆာင္း၀င္စ ျပဳေနျပီ ။ တခ်ိန္ က ၾကည္လင္ေသာ ေကာင္းကင္တြင္ အခုေတာ့ မိုးသား မိုးတိမ္ ဖံုးအုပ္ေနျပီ ၊ စူးစူးရွရွ ေနမင္း ဟာလည္း အခုေတာ့ေႏြးေထြးမႈ ကိုမေပးနိူင္ေတာ့ပါ ၊ ခပ္ျပင္းျပင္းတိုက္ခိုက္လာေသာ ေဆာင္းဦး ေလ႐ူး ေလစိမ္း ဒါဏ္ေၾကာင့္ သစ္ရြက္မ်ားေၾကြကုန္ျပီ ။ လူတိုင္းသည္ မိမိ၏ ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ဖန္တီးႏိူင္ေသာ ဖန္တီးရွင္ပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါေလာ..ၾကည္လင္ဆံုး၊ အလွ ဆံုး .၊စူးရွဆံုး၊ေႏြးေထြးဆံုး၊ အေတာက္ပဆံုးေသာ ဘ၀ ကေလးမ်ား ျဖစ္လာေအာင္ လည္း မိမိဖန္တည္းယူရမည္မဟုတ္ပါေလာ။ထိုသို႔ျဖစ္လာေအာင္လည္းမိဘ ဆရာသမား မ်ားရဲ႔ ၾသ၀ါဒ ကို လိုက္နာ က်င့္သံုးရာသည္မဟုတ္ပါေလာ။ ၊ ပညာသည္ လက္တစ္ကမ္း တြင္ပင္ လွမ္းဆြတ္၍ မကုန္ႏိူင္ေအာင္ ၀န္းရံလွ်က္ရွိသည္ ။ မိမိ ေရာက္ေလရာေနရာ နွင့္ မိမိ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ရွိသည္ ။ ယူတတ္ရန္သာလိုသည္ ။ မိမိတို႔၏ ဆရာသခင္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားရွင္သည္ ဘ၀ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေကာင္းမ်ားကို သင္ျပညြန္ၾကားေပးရံုသာမက ကုေဋေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါ တို႔အား နိဗၺာန္ေရႊျပည္နန္းသို႔ေရာက္ေအာင္ပို႔ေဆာင္ သြန္သင္ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါသည္ ။ ထိုေၾကာင့္ `` မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ အရွင္ ဇနကာဘိ၀ံသ သည္..`` ဘုရားရွင္ေတာ္ မပြင့္ေပၚလွ်င္ ၊ လူေတာ္ အမ်ား စိ္တ္ေကာငး္ထားလည္း ၊ ဤ ကား ကုသုိလ္ အကုသိုလ္ ႏွင့္ ၊ ထိုထို ဘံုဘ၀ မသိရ မ်ားလွ အျပစ္ေတြ။``` `}} ဘုရားရွင္ေတာ္ ပြင့္ေပၚထြန္း၍ ၊ ေဟာေဖၚညြန္ၾကား ျမတ္တရားေၾကာင့္ ၊ ဤ ကားကုသိုလ္ အကုသိုလ္ နွင့္ ထိုထို ဘံုဘ၀ သိၾကရ မ်ားလွေက်းဇူးေတြ။``` ဟူ၍ ေထာက္ျပခဲ့ပါသည္ ။

မိမိ ငယ္စဥ္က ေလွ်ာက္လမ္းခဲ့ေသာ ရြာ၀င္လမ္းက ႏြံ႔အိုင္ထဲမွာပြင့္လန္းေနေသာ ေရႊၾကာပန္းလို၊ ယခုေရာက္လာဖတ္ရႈေနေသာ ဓမၼာမိတ္ေဆြလည္း ႏြံထဲမွာ ပြင့္လန္းတဲ့ ေရႊၾကာပန္း ၊ ေရထဲမွာေပ်ာ္ေမြ႔ေနတဲ့ ေရႊၾကာပန္း ေလးတစ္ပြင့္ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္ ။

ေမတၲာျဖင့္
ထား၀ယ္ဆရာေလး